GENNEP/OEFFELT
Afgelopen zaterdag is Britse Sapper Major Ted Hunt MVO helaas van ons heen gegaan op 102 jarige-leeftijd.
Hunt werd geboren in 1920 en ging in 1935 bij zijn vader in de leer als waterman (lichter) op de rivier de Theems waar hij leerde om Thameschuiten te slepen met een roeiboot. In die tijd, zo herinnerde Hunt zich in 1993, waren er 7000 duwbakken op de rivier en honderden sleepboten.
Na het uitbreken van de tweede wereldoorlog meldde Hunt zich aan als sappeur-waterman bij de Royal Engineers, en diende in de slagen om Narvik -onderdeel van de Noorse campagne- in april-mei 1940.In 1944 werd hij benoemd en als kapitein voerde hij bevel over vijftien van de Rhino veerboten op Gold Beach op D-Day.
In vier maanden tijd brachten alle vierenzestig van deze landingsvaartuigen 93.000 eenheden (tanks, kanonnen en voertuigen) en 440.000 ton aan militaire voorraden aan land.
Tijdens de laatste zes maanden van de oorlog in Europe adviseerde hij, samen met de Nederlandse bouwkundig ingenieur LT. C.L.M. Lambrechtsen van Rhitthem, de Hoofdingenieur Tweede Leger.
Brigadier “Ginger” Campwell, over het “tegenwerkt oversteken van de waterhindernissen”, zodat de langste drijvende Baileybrug van de Tweede Wereldoorlog bij Gennep in Nederland kon worden gebouwd.
Deze brug over de Maas was 1.222m lang en werd op 19 februari 1945 geopend.
Gedemobiliseerd als majoor, keerde hij terug naar het burgerleven als docent navigatie en waterstaat aan het City & East London College in Londen, van 1948 tot 1985.
Als Royal Waterman werd hij in 1978 benoemd tot Queen’s Bargemaster en in 1990 ging hij uit koninklijke dienst als Lid in de Koninklijke Orde van Victoria.
Op 10 mei was hij nog in Gennep voor de onthulling aan de Loswal van een monument ter nagedachtenis van de bouw van de langste drijvende baileubrug van 1.222 meter uit de tweede wereldoorlog die tussen Oeffelt en Gennep lag.
Altijd trots vertelde hij over wat er gebeurde en hoe ze de stijgende waterstanden konden berekenen waardoor se precies wisten hoe lang de brug zou moeten worden.
Het was een eer voor Ted Hunt om met Constant Lambrechtsen de Nederlandse Bouwkundig ingenieur te mogen samenwerken.
Tijdens de laatste bijeenkomst in Gennep stond Ted nog op zijn stoel en sprak luid en duidelijk over zijn geliefde college, dhr. Lambrechtsen.
Ondanks zijn hoge leeftijd 102 wist hij in zijn verhalen duidelijk plaats en data te vermelden en kon hij zeer gepassioneerd over zijn werk vertellen.
De laatste dagen van zijn leven woonde hij in het verzorgingshuis voor veteranen “Care for Veterans” waar hij lovend over zijn verzorging sprak.Het was een eer voor ons allen om hem meermalen te mogen ontmoeten en hij hield van Nederland.
Old soldiers never die they just fade away.
Goodbye Ted.
(Roel Dekkers, Gennep)
Bron foto: https://www.cobseo.org.uk/wwii-veteran-celebrates-his-102nd-birthday/